بیتکوین یک ارزرمزشده[۱] و یک سیستم پرداخت دیجیتال است که توسط یک برنامه نویس ناشناس یا یک گروه از برنامه نویس‌های ناشناس تحت نام ساتوشی ناکوموتو[۲] به صورت نرم افزار متن باز[۳] در سال ۲۰۰۹ م منتشر شد.
بیتکوین همانند سایر پول‌های رایج دارای واحد ارزی بوده و برای نگهداشتن آن نیاز به یک کیف پول الکترونیک می‌باشد. تفاوت بیت کویین با سایر ارزها در نحوه تولید آن است که می‌توان آن را با ضرب سکه از فلزات ارزشمند مقایسه کرد، زیرا همانند این فلزات ابتدا باید از معدن استخراج شده و سپس استفاده گردد. استخراج بیتکوین نیز دستکمی از استخراج فلزات ارزشمند از معادن ندارد.
استخراج بیتکوین
روش تولید بیتکوین «استخراج (Mining) » است، این کلمه بر گرفته از معنی استخرج کانی‌های ارزشمند از معادن است. استخراج کننده‌ها با نگهداشتن سابقه‌ی (Record) تراکنش‌ها و اعتبار سنجی و جمع آوری تراکنش‌های جدید در یک بلوک جدید، این بلوک‌ها را پیدا کرده و می‌توانند بیتکوین جدید تولید و همچنین هزینه‌ای بابت هر تراکنش دریافت کنند. در مورد بلوک‌ها و تراکنش‌های بیتکوین در مطالب بعدی توضیح می‌دهیم.
استخراج بیتکوین
کیف پول بیتکوین
کیف پول بیتکوین نرم‌افزاری است که اطلاعات لازم برای تراکنش‌های بیتکوین را ذخیره می‌کند، می‌توان گفت کیف پول بیتکوین محلی برای نگهداشتن یا ذخیره کردن بیتکوین است. از آنجایی که بیتکوین از دفتر معین تراکنش‌های زنجیره‌ی بلاک جدا ناشدنی است (زنجیره‌ی بلاک در ادامه توضیح داده خواهد شد)، می‌توان گفت کیف پول بیتکوین چیزی است که گواهی‌نامه‌های دیجیتال مربوط به داشتن بیتکوین را ذخیره می‌کند، و به فرد اجازه‌ی دسترسی و خرج کردن آن‌ها را می‌دهد. بیتکوین از کلید رمزنگاری عمومی استفاده می‌کند، که در این روش دو کلید رمزنگاری عمومی و خصوصی وجود دارد. در حالت پایه یک کیف پول بیتکوین حاوی این کلیدها است.
کیف پول بیتکوین
زنجیره ی بلاک
بیتکوین همراه خود تکنولوژی را به نام زنجیره‌ی بلاک (Blockchain) معرفی کرد، بیتکوین از آن به عنوان یک دفتر معین عمومی استفاده می‌کند تا تمام تراکنش‌های بیتکوین در آن ثبت کردند. در واقع راه حل نو آورانه‌ای است که بدون وجود یک سیستم مرکزی «اعتماد (Trust)» را بوجود می آورد. با استفاده از این تکنولوژی ارز‌های رمز شده‌ی دیگری نیز ایجاد گردیده است.
زنجیره ی بلاک
واحدهای بیتکوین
واحدهای سیستم حساب بیتکوین (یا واحد پولی بیتکوین) همان بیتکوین است و سنبل آن که از سال ۲۰۱۴ باب شد BTC، XBT و 
است. مقادیر کم بیتکوین از واحد جایگزین mBTC یا (millibitcoin)، µBTC یا (microbitcoin) (که بعضی اوقات bit اطلاق می‌شود) و ساتوشی (Satoshi) استفاده می‌کنند. سازنده‌ی بیتکوین قرارداد کرده است که ساتوشی که معال ۰٫۰۰۰۰۰۰۰۱ بیتکوین است کوچکترین مقدار بیتکوین باشد. mBTC برابر با ۰٫۰۰۱ بیتکوین و µBTC معادل ۰٫۰۰۰۰۰۱ بیتکوین است.
